دوست داشم یه حرفای براتون بزنم تا نگید فکر نکنید گمنام یه رپر خزوخیله
تکس نوشتن من داستانش از 6 سال پیش شروع میشه که خوب یادمه یه روز پایزی بود اما تو اخراش
که پسر تنها بود با کلی زخم دل که از همون اول عاشق رپ بود که وتی دلش از همه چی میگرفت یا که زیر تیغ
حرف خونه که میرفت ..یه
زود یه خطی به کاغد میزد
ولی زوجو فرد هفته ها رفت به طول یه سال
که تاسملا گرفتم برم سمت رکورد
من در کول 7 تا رکورد گر فتم نگو چرا انقدر کم ؟ چون که چون که امکان مادیشو نداشتم پدر من از رپ مطنفر بود
و من همیشه تو خونه به خاطر تنها امیدم تنها عشقم تنها باعث زندگیم یعنی رپ حرف میشنیدم
من اولین رکوردم با احسان برزگر داشتم که اون یه پاپ خون بود
جالبه قبل از رکور من چند بار برای بیت تکس نوشم ولی هیچ کدومش به دلم نشت حتی یادمه از یکی از رپ کن
که اسمش اراز 50% بود در خواست تکس کردم تکس اونم گرفتم دیدم باز به دلم نخورد
به خودم گفتم چطه پسر مگه نمی خوای بشی شاه رپرای تهران اون تکس پاره اون قلمو بردار بنویس اون کار یه کار
دیس لاو بود که نوشتم این یه قسمت از خاطرات من از رپ بود که دوستاشتم بدونی من من یه بگی پوش اوزی نیستم
من از سبک شیشو هشت بشدت بدم میاد و اونو عامله خطر رپ فارس میدونم
و از کسای که به رپ دروری بگن بیزارم هتی اگه اون کسا بهترین ادمای زندگیم باشن
ولی از کسای که سباد رپ دارن مثل خودم از شیشیا بیزارن خوشم میاد واز همین جا میگم دمتون گرم
و دلیلی که هیچ کدوم از اهنگامو تو وبلیگم نزاشتم اینکه دوست دارم بعد 2 سالی که تو رپ غایب بودم درجا بیام به
همه بدم برپا اره من میام بعد چند ماه با تمام قدرت
گ-م-ن-ا-م
نظرات شما عزیزان: